วันจันทร์ที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2550

อำลาอาลัย นักสู้ผู้กล้า พีรัชสิน พ่อค้า


พบครั้งแรกกับตั้ม พีรัชสิน พ่อค้า เป็นหนุ่มรูปร่างสูงดำนิดๆดูบุคลิกแล้วออกจะเป็นคนเงียบๆขรึมเหมือนเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวอยู่บ้าง แต่พอได้คุยกันแล้วนิสัยใจคอตั้มยอมรับเป็นคนใจถึง ใจกว้าง ร่วมงานกันมาหลายปียอมรับอีกอย่างหนึ่งว่าตั้มเป็นนักต่อสู้จริงๆที่หลายๆคนอาจทำไม่ได้เหมือนตั้ม ถ้าใครได้อ่านหนังสือเรื่องราวของบริษัท ดีแทค คนพลิกแบรนด์ แบรนด์พลิกคน ที่มีตอนหนึ่งเค้าพูดถึงการใช้ ตีนในการทำงาน ให้ประสบความสำเร็จ อ่านแล้วก้นึกถึงตั้ม พีรัชสิน พ่อค้า น้องพี่คนนี้แหละที่บอกได้อย่างเต็มปากเต็มคำว่า ใช้ตีนในการทำงานอย่างจริงจังโดยไม่ย่อท้อจนประสบความสำเร็จ ตั้มไปอยู่จังหวัดไหนก็เดิน เดิน เดิน แล้วก็เดินลุยแจกเอกสาร เยี่ยมเยือน พบปะกับทีมงานจนรู้ถึงตรอกซอกซอยถนนหนทางในจังหวัดนั้นเป็นอย่างดี วันที่ตั้มจากไปต่อหน้าต่อตาพี่ยังคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องจริงเป็นเรื่องอำกันเล่นๆเห็นตั้มเล่นกิจกรรมสันทนาการอยู่ดีๆก็ล้มลงไปหลายคนพยายามเข้าไปช่วยทั้งยาดมยาหม่องทั้งพัดแต่ตั้มก็ยังแน่นิ่งเหมือนเดิมเพียงไม่กี่นาทีเราก็พาตั้มไปส่งโรงพยาบาลในขณะที่ตั้มอยู่ในรถพี่ก็ปั้มหัวใจให้เป็นช่วงๆแต่พวกพี่พวกน้องๆที่ไปส่งกันวันนั้นจนถึงโรงพยาบาลหมอพยาบาลก็ช่วยปั้มหัวใจ กระตุ้นไฟฟ้า ฉีดยากระตุ้น ก็ไม่มีอาการตอบรับจากตั้มเลยตั้มไปอย่างรวดเร็วจนหลายๆคนพี่ๆน้องๆในทีมงานทำใจไม่ได้ และแม่ของตั้มซึ่งเดินทางมาสบทบทีหลังอีกหัวใจแม่แทบใจสลายที่เห็นลูกจากไปอย่างไม่คาดคิดมาก่อน ในตอนเช้าก่อนที่ตั้มจากพวกเราไปตั้มเอาดอกไม้ไปกราบตรงแทบเท้าของแม่พร้อมขอพรจากแม่ด้วย วันนี้ตั้มจากพวกเราไปพี่ขอให้ตั้มไปดี ไม่ต้องเป็นห่วงแม่ของตั้มเพราะวันนี้ตั้มได้ทำธุรกิจที่ดีสิ่งที่ตั้มได้ทำมันสามารถเป็นมรดกตกทอดไปยังคนที่เรารักได้รายได้ที่ตั้มเคยได้จากธุรกิจนี้รายได้นี้แม่ของตั้มจะเป็นผู้รับช่วงต่อไปตั้มทำดีที่สุดแล้ว ขอให้ตั้มไปดีนะ คิดถึงตั้มเสมอ

อำลาอาลัย ตั้ม
พี่ บิน พี่ต๋อย สมรักษ์ คม เอก ปอ ตั้มเล็ก ไน โจ้ ปู น้องๆ พี่ๆ ทุกคน

ไม่มีความคิดเห็น: